To prawdopodobnie najprostsza medytacja w ruchu na świecie.

Aby praktykować "Wewnętrzną Gimnastykę" wystarczą dwa elementy:
- poczucie wewnętrznego komfortu (wewnętrznej harmonii, wewnętrznej swobody)
- zgoda na spontaniczne ruchy ciała

Praktyka

W pozycji stojącej wchodzisz w stan harmonii, stan wewnętrznego komfortu, wewnętrznej swobody.

Ten stan "wewnętrznej swobody" rozpoznajesz po łatwości z jaką możesz poruszać ciałem.

W nagraniu wykorzystałem "automatyczne" unoszenie się rąk, ale równie dobrze możesz mieć ręce już uniesione i poruszać nimi na boki, albo powoli kręcić głową odnajdując punkt maksymalnego relaksu i wtedy poruszać rękoma.
To automatyczne unoszenie się rąk z zewnątrz może przypominać hipnotyczne ćwiczenie typu "lewitacja ręki", ale nie chodzi tutaj o lewitację, ale o wewnętrzny stan, który wywołuje ten ruch. Ruch rąk do góry jest ruchem ideomotorycznym. Bardziej podświadomy, niż świadomy ruch sprawia wewnętrzne poczucie lekkości, wykonywany jest bez wysiłku, jakby bez udziału mięśni. To ten sam rodzaj ruchu, który wykorzystywany jest na przykład przy korzystaniu z wahadełka.

Kiedy masz wewnętrzny kontakt wszystkie ruchy są swobodne. Będąc w tym stanie, cokolwiek powiesz, pomyślisz, organizm przyjmuje i wypełnia.

Wewnętrzna Gimnastyka polega na pozwolenie ciału na wykonywanie ruchów, które są najlepsze dla Twojego zdrowia (oczywiście będąc w stanie tej wewnętrznej swobody). W zależności od tego, w jakiej sferze gromadzi się Twój stres, w takiej pojawią się specyficzne ruchy. Nie ma tutaj "wyuczonych" ruchów, brzuszków, skłonów, itp. Msz swoją własną gimnastykę płynącą z Twojego wnętrza.

Po zakończeniu gimnastyki masz czas na powiedzenie sobie tego, jak dobrą i wartościową osobą jesteś, poczucie co dobrego staje się Twoim udziałem, co dobrego Cię spotyka itp.