|
KOSZYK
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nagrania oferowane w naszym sklepie wykorzystują efekt dudnień różnicowych. Do odsłuchu nagrań używamy słuchawek lub dobrej jakości sprzętu stereo.
Czym są dudnienia różnicowe?
Wrażenie słyszenia dźwiękowych dudnień różnicowych ma miejsce, gdy słuchamy dwóch czystych dźwięków o prawie równych częstotliwościach, przy czym każdy z tych dźwięków słyszany jest przez jedno ucho. Mózg łączy te dwa sygnały i w wyniku powstaje wrażenie słyszenia trzeciego sygnału zwanego dudnieniami różnicowymi.
Dudnienia różnicowe powstają w superior olivary nucleus, w miejscu przeciwsobnej integracji sygnałów nerwowych pochodzących od zmysłu słuchu. Następnie to wrażenie dźwiękowe na drodze neurologicznej przesyłane jest do układu siatkowatego i kory mózgowej. Natomiast reakcje kory mózgowej mogą być obiektywnie rejestrowane za pomocą EEG jako częstotliwościowa reakcja mózgu. Reakcja ta dostarcza dowodu na neurologiczną skuteczność dudnień różnicowych.
W czasie swojej aktywności mózg ludzki generuje fale elektromagnetyczne oraz potencjały elektryczne. Różne formy fal i potencjałów generowanych przez mózg odpowiadają różnym stanom mentalnym, np. odpoczynkowi fale alfa, stanowi głębokiego snu fale delta, medytacji fale theta, natomiast aktywności fizycznej fale beta. Wykorzystując dudnienia różnicowe, można powodować powstawanie określonego rodzaju fal mózgowych, a w konsekwencji prowadzi do pożądanych stanów świadomości.
Przez długi czas stany synchronizacji półkul mózgowych łączone były ze stanami medytacyjnymi i hipnagogicznymi, można zatem powiedzieć, że wyjątkowość tego typu nagrań polega na zdolności do indukowania i pogłębiania takich stanów świadomości.
Podstawy tego zjawiska leżą w fizjologii mózgu, ponieważ każda półkula mózgowa posiada własną oliwkę (ośrodek przetwarzający dźwięk), odbierającą sygnały płynące z obydwóch uszu, co oznacza, że każde ucho "połączone jest" z obydwoma półkulami. Dzięki temu w czasie słuchania dudnień różnicowych powstają dwie elektrochemiczne fale synaptyczne o jednakowej amplitudzie i częstotliwości, w każdej półkuli jedna (w przeciwieństwie do dudnień monofonicznych słyszanych przez głośniki), co samo w sobie jest synchronizacją aktywności synaptycznej. |
|