SINGING BOWL RESEARCH SERIES
Misy Dźwiękowe - seria badawcza, 2010

Utwory muzyczne tej serii są "produktem ubocznym" badań nad dźwiękiem mis grających (znanych także jako tybetańskie, śpiewające, lub po prostu - dźwiękowe).

POZIOM 2: DESZCZ ŚPIEWAJĄCYCH MIS

Kompozycja składa się z zestawu brzmień, liczącego prawie 100 różnych mis dźwiękowych typu ZEN (Z) i ASSAM (A); są to serie produkcji Petera Hess'a, przeznaczone do medytacji i wspierania masażu i terapii dźwiękiem. Misy te różnią się rodzajem brzmienia i wibracji własnych, choć zakres zastosowań pozostaje zbliżony.

ŚCIEŻKI:

01. Stage 2: Rainfall of Singing Bowls (30'00")

Nagranie ma charakter raczej kontemplacyjno-medytacyjny (w stronę koncentracji), bez dalszego ukierunkowania. Ale nie jest to typowa kąpiel dźwiękowa; raczej sesja eksperymentalna. Wskazówka: przy stosunkowo niskim poziomie głośności, po jakimś czasie słuch się odpowiednio wyostrzy i dostosuje, wyłapując pełną głębię przestrzeni utworu; nie warto więc odtwarzać zbyt głośno "na siłę" (efekt nie zniknie).

Informacje dla geek'ów:

• i-ratio: Z/A = 1.94
• s-ratio: Z/A = 2.61
• R-BPM: 42 (R/K wg wzorca koherentnej świadomości ludzkiej)
• ADR: 23.2 (o jednorodnie zmiennej gęstości pola)

W dyskografii Explorers, ten album należy do serii profesjonalnej, zatytułowanej "Fala 2 - Odkrycia".

O BADANIACH: Z uwagi na raczej nieliniową charakterystykę brzmień, instrumenty tego typu trudno jest badać matematycznie czy egzemplarycznie. Mimo, że są one generatorami prostych kompozytów dźwiękowych zbliżonych do tych, jakie można dziś uzyskiwać komputerowo, w kompleksowych rozwiązaniach sprawa się nieco komplikuje. Dźwięk misy nie jest dźwiękiem wytwarzającym przestrzeń; jest on zaburzeniem przestrzeni, anomalią która wytwarza ów dźwięk. Nietypowe sytuacje wymagają nietypowych metod. Taką "metodą" w tym przypadku - jest tworzenie złożonych przestrzeni akustycznych i badanie ich jako całości. Mówiąc innymi słowy, grając na jakimś zwykłym instrumencie, w efekcie uzyskuje się zwykłą, zorganizowaną muzykę, w której powstają dodatkowe interferencje; komponowanie "muzyki" z mis dźwiękowych odbywa się raczej poprzez tworzenie przestrzeni dźwiękowej, do której wprowadzane są interferencje, aby uzyskać efekt. O dobroczynnym i pozytywnym wpływie mis grających (i innych technologii wibracyjno-dźwiękowych) na zdrowie, kondycję psycho-emocjonalną i świadomość - znajdziesz tutaj.

Słowniczek pojęć dla serii SBRS.

R/K (Randomizacja/Kwantyzacja). Randomizacja to sposób mniej lub bardziej losowego rozmieszczenia sampli składających się na przestrzeń utworu. Kwantyzacja jest metodą wzajemnego zestrajania tych sampli celem uzyskania określonych własności brzmienia zespolonego. R/K jest realizowane wg wzorca, np. zgodnie z "formułą matematyczną", "zewnętrznym sygnałem" (takim jak szum lub próbka dźwiękowa), "manualnie w oparciu o poziom koherencji świadomości ludzkiej", etc.

R-BPM: średnia ilość losowych uderzeń na minutę; utwory nie mają regularnego rytmu, ale można w nich wyznaczyć średnią gęstość aktywacji poszczególnych pól dźwiękowych. W oparciu o ten parametr można także wyznaczyć lokalne wartości max/min w przypadku przestrzeni o zmiennej charakterystyce.

i-ratio, s-ratio: proporcje instrumentalne i brzmieniowe. Jeśli w utworze występują sample/brzmienia różnego typu, to i-ratio mówi o stosunku ilościowym sampli każdego typu, a s-ratio opisuje proporcje objętości czasowej zajmowanej przez poszczególne grupy sampli. Jeśli typy sampli są względnie porównywalne czasowo, to oba współczynniki będą do siebie zbliżone.

ADR: średnia gęstość brzmieniowa. Jest to stosunek łącznej objętości czasowej poszczególnych sampli względem długości całego utworu (nie ma związku z poziomami typu RMS stosowanymi w akustyce) i mówi o obecności różnorodnych wibracji. Wartość tę można dodatkowo zawęzić np. do ADR(#dB), biorąc pod uwagę wycinki sampli, o poziomie przekraczającym pewien próg sygnału. W oparciu o ten parametr można także wyznaczyć przedział wartości max/min w obrębie którego oscyluje cała przestrzeń dźwiękowa.

Wraz z rozwojem badań, słowniczek ten będzie się rozwijał. Pojęcia dla serii SBRS są nowe; mają one charakter raczej poglądowy i eksperymentalny, a parametry wybrane powyżej - dają odbiorcy holistyczny obraz dla przestrzeni dźwiękowej z jaką ma do czynienia.

O WYKONAWCY: Znakomity soundworker (osoba zawodowo pracująca z dźwiękiem), badacz świadomości i autor; innymi słowy pełnoetatowy Odkrywca, tak jak Bob Monroe, i inni podobni mu pionierzy. Pracuje z gongami, misami grającymi, szumem, brzmieniami przetwarzanymi przez komputer, i śpiewem alikwotowym (overtone singing). Naprawdę wie jak zbudować dobrą i skuteczną przestrzeń dźwiękową. Jednym z jego odkryć jest coś co nazywa Świadomym Dźwiękiem. Jeśli sądzisz że znasz już wszystko - wypróbuj jeszcze to. Starannie zaprojektowane i niezwykle silne, krajobrazy Świadomego Dźwięku są skuteczne w wielu zastosowaniach związanych ze świadomością; praca z emocjami i z ciałem, kontemplacja i medytacja, relaks i sen, masaż i praca z energią, ale także podróże poza ciałem, świadome śnienie czy wizualizacja - to tylko przykłady - sedno tkwi w zakresie wyłaniających się doświadczeń i w ich jakości. Zapytany o to, czy ta muzyka w jakiś sposób zmienia, odpowiada - "mimo że nie masz żadnych ograniczeń, poza tymi które na siebie nakładasz - jedynie Ty możesz zmienić siebie, i nikt inny. A to są tylko narzędzia dla Ciebie, aby uczynić Twoje zmiany łatwiejszymi. Więc przede wszystkim - po prostu baw się dobrze."

INFORMACJA: ze względu na charakterystykę brzmień i przestrzeni dźwiękowych, zawierających naturalne pulsacje i wibracje, nagranie może wykazywać właściwości silnie stymulujące. Dlatego też proponujemy przestrzeganie zasad BHP podobnych jak w przypadku nagrań psychoaktywnych (np. zawierających dudnienia różnicowe). Ogólnie wskazania te mówią o środkach ostrożności i konsultacji z lekarzem przy niektórych formach epilepsji, niektórych schorzeniach psychicznych, w przypadku ciąży oraz w innych sytuacjach budzacych wątpliwości. Produkcja dźwiękowa jako nagranie muzyczne, mimo iż może zostać użyta jako narzędzie w terapii, sama w sobie jest ona wyrazem ekspresji artystycznej i w kontekście dowolnego wykorzystywania - w taki sposób należy ją traktować.

z pozdrowieniami od P.,
Christopher Jaros, planetaziemia.net